veda zamanları...

Kırıldım....

o kadar kırıldım ki, tükendi kelimelerim...

şimdi susma zamanlarım..

beşinci mevsimi yaşıyor yüreğim...

yağmur damlalarınla birleşti kirpiklerim..

benden geriye kalan,

sadece aynalardaki izlerim...

saklandı yürek, gizlendi ilk sevmelerim..

şimdi susma zamanlarım..

kelimeleri bitirmeliyim...


kırıldım..

o kadar kırıldım ki, tükendi gülmelerim..

şimdi gözyaşı zamanlarım..

beşinci mevsimi yaşamaya alışmalıyım...

yalanı tanıyışım.. ilk aldanışım..

aşktan geriye kalan,

sadece gerçeği arayışım..

bu kadar kolaymıydı, ilk harcanışım..

savurup , parçalanışım...


kırıldım..

o kadar kırıldım ki, tükendi tüm zamanlarım..

aylarım.. günlerim.. haftalarım..

kış bitti.. bahar bitti.. hazan bitti.. yaz bitti..

şimdi beşinci mevsimi yaşamaya başladım..

ne yağmur var ne soğuk nede sıcak..

sadece koyu bir yalnızlık,

birde kırılmış bahar dalları..

açmıyor bu mevsim bahçelerde aksam sefaları

sarmayacak sarmaşık gülleri,

sevdalı gönülleri...

dönüşü olmayacak yolcululuklar başladı...

okunmayan şiirler yazıldı....

söylenmeyecek aşk şarkıları...

dedim ya bu beşinci mevsim..

yani.. veda zamanları...


Alıntı.